Op zondag 26 oktober 2025 vond op het historische terrein van Paramount Pictures in Los Angeles de nieuwste editie plaats van het spektakel Vogue World: Hollywood — een groots opgezet evenement waarin mode en film elkaar ontmoeten in een theatrale viering van tijd, stijl en beeldtaal. Hieronder een reportage-stijl blik op hoe verschillende tijdsbeelden en filmische esthetiek in het evenement tot leven kwamen.
.png)
Hieronder een uitgebreid verslag van hoe verschillende tijdsbeelden en filmische referenties in beeld kwamen — van de gouden jaren tot de toekomstvisie van mode in film.
De keuze van de locatie was even symbolisch als spectaculair: Paramount Studios is een van de oudste filmstudio’s in Hollywood en heeft een rijk archief aan iconische producties. Door het terrein te veranderen in loopbrug en podium werd het verleden letterlijk op de catwalk gezet — mode wordt film, film wordt mode.
Het event werd aangekondigd door Anna Wintour met onder meer ontwerper Nicolas Ghesquière en gouverneur Gavin Newsom van Californië. De tagline: "celebrating the rich conversation between film and fashion".
Met andere woorden: dit was geen gewone modeshow — dit was een filmset-geïnspireerde productie met mode in de hoofdrollen.
Het showprogramma was opgezet in thematische ‘acts’, elk gewijd aan een filmisch of stilistisch tijdsbeeld. Hieronder een gedetailleerde schets.
Act 1 – Hollywood Glamour
Deze opening deed denken aan de Golden Age van Hollywood: flapperjurken, zwart-wit films, showgirls en klassieke glamour. Bijvoorbeeld: acteur Nicole Kidman opende de avond in een op Rita Hayworth’s ‘Gilda’-look geïnspireerd Chanel-jurk.
Hier werd filmkostuumontwerp uit het verleden geëerd — de esthetiek van de jaren 40/50 — en vermengd met hedendaagse couture.
Act 2 – The Renegades & Historical Heroines
In dit deel werden de ‘rule-breakers’ onder de film- en modewereld belicht: kostuums van rebelse iconen zoals Edward Scissorhands, de extravagantie van Marie Antoinette-stijl films, referenties aan de jaren 60 en 70.
Een opvallend moment: Julia Garner verscheen in een gerepliceerde jurk uit de film Marie Antoinette — een rococo-vertolking in haute fashion.
Act 3 – Summer of Love, Avant-Garde, Afrofuturism & New World
Het slotgedeelte richtte zich op de toekomst: futuristische visies, cultuurmenging, high-concept styling. Denk aan afrofuturistische kostuums geïnspireerd op Black Panther, looks vanuit het universum van Dune, mode die meer performance dan kleding is.
Hier werd duidelijk dat film en mode niet enkel terugkijken, maar ook vooruitzien.
Een belangrijk aspect van het event was de kruisbestuiving tussen modeontwerp en filmkostuumontwerp. Originale film-kostuums en modecollecties liepen naast elkaar over de runway.
De beauty-looks werden geleid door Pat McGrath die zei: “To me, Hollywood has always meant fantasy … It’s the stuff of dreams. It’s the past, it’s the future.”
Daarnaast: sponsoring, pop-up-capsules (zoals Fear of God’s speciale collectie) maakten deel uit van het beeld.
De combinatie van red-carpet-looks, runway-kostuums én filmreferenties maakte het tot een grensoverschrijdend spektakel.
Het event had ook een duidelijke maatschappelijke component: een deel van de opbrengst ging naar het Entertainment Community Fund ter ondersteuning van kostuumprofessionals in de filmindustrie die getroffen waren door de branden in Californië.
Daarnaast staat het voor de strategische verwevenheid van mode- en filmindustrie: luxe merken investeren steeds vaker in filmproductie, kostuumontwerp en culturele narratieven.
Het event liet zien dat mode niet enkel voor kleding is, maar voor storytelling — via film, via historische referentie, via visuele cultuur.
Het is interessant te zien hoe een mode-event zo expliciet filmische tijdlagen oproept en zichtbaar maakt:
Vogue World: Hollywood was veel meer dan een glamoureuze avond — het was een multidimensionele ervaring waarin decennia, stijlen en media samenkwamen. Het verleden werd opnieuw tot leven gewekt, het heden werd gevierd, en de blik werd op de toekomst gericht. Voor wie geïnteresseerd is in de wisselwerking tussen mode, film en culturele iconografie biedt dit event een rijke case.
