Na het subtiele en ontroerende Past Lives komt regisseur Celine Song met een nieuw liefdesverhaal: Materialists. Deze keer verruilt ze de ingetogen straten van Seoul en New York voor het bruisende, luxe-gedreven decor van Manhattan. In de hoofdrol zien we Dakota Johnson als een stijlvolle, ambitieuze matchmaker – een vrouw die koppels vormt voor de elite, maar zelf gevangen zit tussen hoofd en hart.
.png)
Materialists draait om Sahra (Johnson), een vrouw die moeiteloos de liefdeslevens van anderen stuurt, maar zelf voor een klassiek dilemma staat: kiest ze voor de charmante, welgestelde modeontwerper met wie haar leven als een Vogue-reportage aanvoelt, of valt ze terug in de vertrouwde armen van haar idealistische, financieel minder bedeelde ex-geliefde?
Het is een herkenbaar gegeven, zeker voor wie in het leven al wat grote keuzes heeft gemaakt: Wat weegt zwaarder – stabiliteit of passie? De buitenkant of de diepgang? En is het ooit echt mogelijk om alles te hebben?
Song weet ook in deze film weer een gevoelige snaar te raken. Ze observeert scherp hoe liefde, status en onafhankelijkheid met elkaar verstrengeld raken in onze moderne wereld. Johnson speelt haar rol met een mix van afstandelijkheid en kwetsbaarheid die doet denken aan de films van Woody Allen of Noah Baumbach – licht ironisch, maar met emotionele onderstromen.
Toch blijft Materialists wat minder hangen dan Past Lives. Waar Song's vorige film zich langzaam ontvouwde als een universeel verhaal over gemiste kansen en het verstrijken van tijd, voelt Materialists af en toe als een stijlvolle puzzel zonder duidelijke oplossing. Het is alsof de film – net als haar hoofdpersoon – zelf ook niet helemaal weet wat ze wil zijn: een maatschappijkritische satire, een liefdesdrama, of een karakterstudie?
Voor liefhebbers van elegante, slimme drama’s die het cliché overstijgen. Voor wie houdt van films waarin gesprekken in designinterieurs net zo spannend zijn als liefdesscènes. En voor iedereen die ooit zelf op een kruispunt stond – persoonlijk, professioneel of emotioneel.
Materialists nodigt niet uit tot simpele antwoorden, maar wél tot gesprekken. Over de rol van geld in relaties. Over feminiene autonomie. Over ouder worden en herwaarderen wat echt belangrijk is. Misschien is dat precies de kracht van de film: dat het aanzet tot reflectie.
Te zien vanaf deze maand in de bioscoop.
