Hoe vertel je een verhaal over tienerseks en jonge liefde zonder belerend te worden, maar ook zonder te vervallen in clichés of sensatiezucht? De nieuwe Netflix-serie Forever, gebaseerd op Judy Blumes in de VS nog steeds verboden roman uit 1975, slaagt erin met verve. Showrunner Mara Brock Akil (bekend van Girlfriends) giet het verhaal in een hedendaags jasje en brengt iets zeldzaams: een liefdevol, genuanceerd en zwart perspectief op jong zijn, verlangen en volwassen worden.
Blumes roman was in de jaren zeventig baanbrekend in haar openheid over seksuele ontdekking, en is sindsdien een mikpunt van censuur in Amerikaanse scholen en bibliotheken. Juist daarom is deze bewerking zo urgent. Akil verplaatst het verhaal naar Los Angeles in 2018, met twee zwarte hoofdpersonen, Keisha (Lovie Simone) en Justin (Michael Cooper Jr.), die elkaar na jaren opnieuw ontmoeten op een feest en langzaam in elkaars leven – en hart – verstrikt raken.
Wat volgt is geen luchtige tienerromance, maar een gelaagd coming-of-ageverhaal waarin klasse, racisme, mentale gezondheid en seksuele reputatie tastbaar worden gemaakt zonder moralistisch te worden. Keisha is een ambitieuze atlete met grote dromen en een kwetsbare thuissituatie. Justin komt uit een rijker milieu, maar worstelt met ADHD en de verwachtingen van zijn ouders. Hun aantrekkingskracht is voelbaar, maar ook broos – ze kennen zichzelf nog nauwelijks, laat staan elkaar.
De kracht van Forever zit in de balans: het is lief zonder zoet te zijn, eerlijk zonder hard te worden. De scènes waarin Keisha moet omgaan met een seksueel getinte video die is uitgelekt, zijn schrijnend maar integer. Seks is aanwezig, maar niet als trofee of probleem – eerder als iets dat verkend, besproken en geoefend wordt. De ouders van beide tieners zijn opvallend aanwezig, menselijk en soms klunzig – maar altijd met liefde.
Bovendien is het visuele aspect een feest: van het warme zonlicht over L.A. tot aan de haarstijlen, de huidtonen, en de zorgvuldig gekozen soundtrack vol Frank Ocean en SZA. Maar het is vooral de chemie tussen Simone en Cooper Jr. die de serie draagt. Net als in Heartstopper voelen de personages echt aan als jongeren – met al hun charme, fouten, hoop en onzekerheid.
Forever is een ode aan eerste liefdes, maar ook aan de gemeenschap die jongeren ondersteunt, uitdaagt en – soms struikelend – probeert te begrijpen. En bovenal is het een noodzakelijk en liefdevol eerherstel voor een boek dat veel te lang monddood is gemaakt.
Forever kun je bekijken op Netflix.