De hype rondom The Summer I Turned Pretty (Amazon Prime Video) is ongekend. Het derde en laatste seizoen draait om een ogenschijnlijk eenvoudige vraag: met wie eindigt Isabel “Belly” Conklin? Kiest ze voor Jeremiah, haar vrolijke jeugdvriend, of voor zijn stille, mysterieuze broer Conrad? Op TikTok verdelen miljoenen fans zich in kampen – #TeamConrad of #TeamJeremiah – en in landen van Amerika tot Duitsland staat de serie bovenaan de kijklijsten. Maar waarom raakt dit soort verhalen ons zo? Het antwoord ligt niet in de oppervlakkige plot, maar in een eeuwenoude verteltraditie.
.png)
De liefdesdriehoek is een van de oudste en meest universele motieven in de literatuur. Al in de Griekse mythologie veroorzaakte de keuze van Helena voor Paris een oorlog die eeuwenlang in verhalen werd doorverteld. In de 19e-eeuwse literatuur zien we dezelfde dynamiek terug bij Catherine, Heathcliff en Edgar in Wuthering Heights of bij Anna, Vronski en Alexei in Anna Karenina.
Waarom blijft dit motief werken? Omdat het spanning én herkenning oproept. Een hoofdpersoon moet kiezen – en elke keuze heeft gevolgen voor de toekomst. Het publiek herkent die spanning: ook ons eigen leven bestaat uit keuzes tussen zekerheid en avontuur, verstand en gevoel, vertrouwdheid en verlangen.
Een liefdesdriehoek is bovendien een flexibel vertelmiddel. Afhankelijk van de toon kan het leiden tot tragedie, humor of ontroering.
The Summer I Turned Pretty sluit aan bij deze traditie, maar vertaalt het naar een zomerse coming-of-age-sfeer die licht en meeslepend is.
De laatste jaren zien we een opleving van dit narratief. In de romantische komedie Materialists balanceert een matchmaker tussen haar ex en een miljonair. In de aankomende film Eternity staat een vrouw zelfs in het hiernamaals voor een keuze: haar eerste liefde of de man met wie ze haar leven deelde. En Netflix scoorde succes met My Life With The Walter Boys, waar opnieuw twee broers het hart van één vrouw proberen te veroveren.
Dat dit motief telkens opnieuw wordt opgepakt, zegt veel over onze tijd. Ondanks alle technologische en maatschappelijke veranderingen blijft de kern van menselijke verhalen dezelfde: liefde, twijfel en de keuzes die ons leven vormgeven.
Dat miljoenen jongeren (en volwassenen) zich zo verliezen in Belly’s verhaal, zegt niet zozeer iets over hun voorkeur voor broeierige jeugdliefdes, maar over de universele aantrekkingskracht van de driehoek zelf. Het is een spiegel van onze eigen existentiële vragen: kies je voor stabiliteit of voor hartstocht? Voor loyaliteit of voor vrijheid?
Misschien verklaart dat ook de intensiteit van de reacties op sociale media: het publiek projecteert eigen ervaringen op de fictieve keuzes van een tienermeisje. De hashtags en memes zijn niet alleen entertainment, maar ook een manier om collectief mee te denken over thema’s die iedereen herkent.
Wie dus denkt dat The Summer I Turned Pretty slechts een lichtzinnige zomerserie is, onderschat de kracht van eeuwenoude verhaallijnen. Het format mag modern zijn – glossy beelden, Instagram-esthetiek, TikTok-discussies – maar de kern is klassiek. Van Troje tot TikTok, de liefdesdriehoek blijft een van de meest meeslepende manieren om te vertellen over verlangen, twijfel en de zoektocht naar geluk.
En misschien is dat de ware reden van dit wereldwijde succes: achter de jonge gezichten en zomerse stranden schuilt een verhaal dat we allemaal kennen, en dat ons herinnert aan de keuzes die ons eigen leven kleur gaven.
.jpg)