Als we aan verlies denken, denken we al snel aan het verlies van een dierbare. Maar verlies is veel meer dan dat. Het is bijvoorbeeld ook het stuklopen van een relatie, het verlies van een baan, ongewilde kinderloosheid, levend verlies bij een vader met dementie, verlies van gezondheid bij een burn-out of als je ongeneeslijk ziek bent. Het is een levensveranderende gebeurtenis in je leven, waarbij je allerlei emoties kunt voelen. Het is heel normaal als je je afwisselend verdrietig, boos, angstig, schuldig of zelfs opgelucht voelt. Die gevoelens mogen er allemaal zijn, je hebt tijd nodig om het te verweven in je leven.
Troost voor jezelf: Hoe kun je troost geven aan jezelf?
Allereerst: Er is geen goed of fout. De één wil graag alleen zijn en de ander niet. De één doet liever iets actiefs en de ander vertraagt. Doe vooral wat past bij jou; sporten, schrijven, huilen, muziek luisteren, kleuren, bidden, koken, enz.
Hieronder geef ik een aantal suggesties hoe je troost aan jezelf geeft, waarbij het belangrijk is om te doen wat past bij jou:
- Erken je gevoelens: Praat met anderen bij wiewaarbij je je veilig voelt over je gevoelens. Sta op verschillende momenten van de dag eens stil bij je emoties en de gevoelens in je lijf. Je hoeft er niets aan te veranderen, maar het belangrijkste is dat je contact maakt met je emoties en je lijf. Leer het herkennen en schrijf het eventueel op voor jezelf als je dat fijn vindt.
- Zorg voor jezelf: Eet gezonde maaltijden, beweeg regelmatig, slaap voldoende en wees zacht voor jezelf. En soms is dat dan een dutje overdag.
- Zoek steun: Vraag aan iemand die bij je op bezoek komt om naar je verhaal te luisteren. Geef aan dat je geen advies wilt, maar dat ze alleen maar hoeven te luisteren. Of ga samen iets doen wat afleiding geeft, naar de bioscoop, een kopje koffie drinken op een terras, een wandeling maken in een park.
- Neem de geboden hulp aan: Mensen in je omgeving willen graag een handje helpen zoals boodschappen doen, je eten brengen, je tuin doen. Je doet jezelf en de ander er een groot plezier mee.
- Koester je herinneringen: Deel je herinneringen met anderen of vraag anderen om hun herinneringen met jou te delen in de vorm van een gesprek of op papier, zodat je het nog eens kunt teruglezen. Maak er eventueel een herinneringsboek van.
- Zoek professionele hulp, indien nodig: Als je het moeilijk vindt om mensen in je directe omgeving te belasten, denk er dan eens over om professionele hulp in te schakelen. Het kan helpend zijn om je verhaal ongecensureerd te delen met een rouwbegeleider, zij bieden een veilige bedding en luisteren zonder oordeel.
Troost geven aan anderen: zo doe je dat.
Als iemand in je omgeving met verlies te maken heeft, wil je hem of haar graag steunen. Maar hoe doe je dat op een goede manier?
- Luister actief: Geef degene waar je op bezoek komt alle ruimte om zijn of haar verhaal te vertellen zonder te onderbreken, te oordelen of jouw kant van het verhaal te willen vertellen.
- Geef nabijheid: Laat zien dat je er bent voor de ander. Je kunt niet volledig begrijpen wat de ander doormaakt, maar je kunt wel naast iemand zitten en een knuffel geven of een hand vast houden. Uiteraard alleen als de ander daar prijs op stelt. Als je niet weet wat te zeggen, dan is de zin "Ik weet niet wat ik moet zeggen” misschien wel precies de juiste zin.
- Stuur een kaartje of een appje: Voor jou een kleine moeite, maar voor de ontvanger is een kaartje of een appje vaak van grote waarde. Misschien wel het enige teken van leven op hun dag. Verwacht niet altijd meteen een berichtje terug, sommigen hebben daar meer tijd voor nodig. Geef ze die tijd.
- Neem iemand een avondje uit: Ga samen een hapje eten, naar de bioscoop of iets anders wat jullie leuk vinden om samen te doen.
- Geef praktische hulp: Vraag of je iets voor de ander kunt doen, bijvoorbeeld boodschappen doen, een maaltijd koken, de was doen of net die ene struik in de tuin snoeien.
- Respecteer de behoefte aan ruimte: Niet iedereen heeft behoefte aan veel aandacht. Dring je niet op, maar vraag de ander altijd om toestemming.
Door empathie en respect voor elkaar te hebben, kunnen we elkaar helpen en ons met elkaar verbinden.
Carin Hafkamp studeerde onder meer rouwbegeleiding bij Buro Nazorg en verdiepte zich in systemisch werk, polyvagaal theorie en trauma informed begeleiderschap. Vanuit haar praktijk in Twello begeleidt zij sinds 2019 mensen bij verlies, persoonlijke groei en heling, met intuïtie, zachtheid en een heldere, spirituele benadering. Ze richt zich volledig op haar praktijk, waarin ze cliënten ondersteunt met gesprekken, opstellingen, creatief werk en schrijfsessies. Voor meer informatie zie haar website: https://www.carinhafkamp.nl/
