Met zijn scherpe observaties over privilege, sociale klassen en moreel verval wist The White Lotus de afgelopen jaren uit te groeien tot een cultureel fenomeen. De luxueuze vakantieresorts waarin de ultra-rijken hun demonen bevechten, vormden een perfect decor voor de genadeloze satire van maker Mike White. Maar nu het derde seizoen is gearriveerd, klinkt er een nieuw geluid: is de magie uitgewerkt?
.png)
Hoewel de serie nog altijd tot de meest besproken televisieshows behoort, mist deze nieuwste aflevering volgens critici de scherpte en dynamiek van de eerste twee seizoenen. Het tempo is trager, de personages voelen minder gelaagd en de maatschappelijke boodschap is minder bijtend. Zelfs White zelf erkende recent in The New Yorker dat dit seizoen “niet per se een crowd-pleaser” is.
Voor wie hunkert naar de prikkelende vertelkunst en visuele flair waar The White Lotus groot mee werd, maar zich niet helemaal thuis voelt bij deze nieuwe richting, zijn er gelukkig alternatieven. Hier zijn drie series die eenzelfde soort thematiek en esthetiek verkennen, maar elk op hun eigen manier verrassen en verdiepen.
📍 Te streamen op Max
Wie teleurgesteld is in het derde seizoen van The White Lotus zou eigenlijk eens terug moeten keren naar Mike White’s eerdere HBO-serie Enlightened. Hoewel de serie in 2011 nauwelijks werd bekeken, is het een verborgen parel die misschien nog wel gelaagder en ontroerender is dan zijn latere werk.
Laura Dern speelt Amy Jellicoe, een vrouw die na een publieke instorting haar leven radicaal wil beteren. Haar spirituele ontwaking tijdens een luxe retraite brengt haar echter vooral in conflict met de wereld om haar heen: haar cynische moeder, haar ex-man, en haar werk in een onverschillige corporate omgeving. Amy’s verlangen naar een betekenisvoller bestaan botst constant met de realiteit, en juist die spanning maakt de serie zo briljant.
Waar The White Lotus de leegheid van rijkdom fileert, gaat Enlightened een stap verder: het onderzoekt hoe moeilijk het is om écht te veranderen in een wereld die daar niet op zit te wachten. Met fantastische acteerprestaties en een messcherpe blik op moderne spiritualiteit, is deze serie een must-watch voor fans van White’s stijl.
📍 Te streamen op Prime Video
Waar The White Lotus vaak draait om de complexe dynamiek tussen macht en seks, gooit I Love Dick het over een andere boeg: het verkent vrouwelijke begeerte op een manier die zowel humoristisch als confronterend is.
De serie, gebaseerd op het cultboek van Chris Kraus, volgt Chris (gespeeld door Kathryn Hahn), een feministische filmmaker die met haar man in het Texaanse kunstenaarsdorp Marfa belandt. Daar raakt ze volledig geobsedeerd door de charismatische en afstandelijke kunstenaar Dick (Kevin Bacon). Haar verlangen wordt niet weggestopt, maar juist onderzocht en uitgesponnen in een experimentele, visueel verbluffende vertelling.
I Love Dick is bij vlagen ongemakkelijk, maar dat is precies de kracht ervan. Waar vrouwen in films en series vaak objecten van verlangen zijn, draait deze serie de rollen om: Chris’ verlangen wordt de motor van haar creativiteit, haar autonomie en haar zelfontdekking. De show is speels, gedurfd en vol zelfspot—een absolute aanrader voor wie houdt van onconventionele storytelling.
📍 Te streamen op Max
Waar The White Lotus vaak de oppervlakkigheid van luxe resorts benadrukt, biedt My Brilliant Friend een totaal ander beeld van schoonheid: de intensiteit van een vriendschap tegen de achtergrond van een veranderend Italië.
Deze meeslepende HBO-serie is gebaseerd op Elena Ferrante’s wereldberoemde Napolitaanse romans en volgt de levenslange band tussen twee vrouwen, Lila en Lenù, van hun jeugd in de armoedige straten van Napels tot hun volwassen levens vol ambities, jaloezie en onuitgesproken verlangens.
Visueel is de serie een genot: de stoffige steegjes van Napels, de subtiele tijdsprongen en de weelderige Italiaanse kust zorgen voor een filmische ervaring die zich kan meten met de mooiste cinematografie in The White Lotus. Maar My Brilliant Friend biedt iets wat die serie niet heeft: een diepgravende, emotionele blik op de manier waarop klasse, gender en intellect het leven van vrouwen vormen.
Voor wie zich aangetrokken voelt tot de mediterrane sfeer van The White Lotus, maar meer diepgang zoekt in de onderliggende relaties, is My Brilliant Friend een absolute aanrader.
Met de wisselende reacties op het derde seizoen van The White Lotus is het duidelijk dat het publiek steeds veeleisender wordt als het gaat om prestige-televisie. Mike White heeft met zijn satirische stijl een gouden formule gevonden, maar ook die blijkt niet oneindig rekbaar.
Voor kijkers die verlangen naar hetzelfde visuele vakmanschap, dezelfde scherpe maatschappelijke commentaren, maar met een nieuwe invalshoek, bieden Enlightened, I Love Dick en My Brilliant Friend elk op hun eigen manier een uniek alternatief.
Misschien is dit wel hét moment om verder te kijken dan de hype, en de series te ontdekken die buiten de gebaande paden treden.
