Verveling als geheim ingrediënt voor een spannender leven

Verveling is geen fout, maar een functie

In onze cultuur wordt verveling vaak gezien als een tekort: een teken dat er iets “mis” is. Brooks zet dat beeld op z’n kop. Volgens hem is verveling juist een noodzakelijke staat waarin het brein de kans krijgt om op een andere manier te werken. Wanneer we niet voortdurend afgeleid worden, activeert ons “default mode network” – het hersennetwerk dat aanstaat als we niet doelgericht bezig zijn. In die toestand dwalen onze gedachten, reflecteren we, en ontstaan inzichten die we anders missen.

Brooks zegt daarover: “When you think about nothing … your mind wanders … you go to kind of uncomfortable existential questions … That turns out to be incredibly important, incredibly good.” Door verveling toe te laten, openen we de deur naar vragen over wie we zijn, waar we heen willen en wat er echt toe doet.

De vruchtbare leegte

Wie verveling altijd vermijdt, bijvoorbeeld door continu op een scherm te kijken, mist die innerlijke dialoog. Brooks noemt dit de “doom loop of meaning”: hoe minder ruimte voor verveling, hoe minder ruimte voor diepere gedachten – en hoe leger het leven uiteindelijk kan voelen.

Het bijzondere is dat juist in de leegte creativiteit en nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Onze hersenen maken onverwachte verbindingen, waardoor oplossingen of inspiratie “uit het niets” opkomen. Verveling functioneert als een vruchtbare bodem waarop nieuwe plannen, inzichten en dromen kunnen groeien.

Zo maak je ruimte voor verveling

Brooks’ advies is simpel maar uitdagend: train jezelf om momenten van verveling toe te laten. Een paar praktische stappen:

• Laat het scherm liggen. Ga eens zonder podcast of muziek wandelen of sporten. Laat je telefoon thuis tijdens een boodschap.
• Eet of reis zonder afleiding. Een kop koffie zonder krant of telefoon kan al een oefening zijn.
• Plan korte “stilteblokken”. Begin met tien minuten per dag waarin je niets “mag” doen. Geen meditatie-app, geen muziek, alleen aanwezig zijn.
• Verdraag het ongemak. In het begin voelt het onrustig, maar juist door dat ongemak heen kom je bij diepere gedachten en gevoelens.

Door dit soort micro-oefeningen ontwikkel je een vaardigheid die we bijna verleerd zijn: gewoon zijn met onszelf.

De paradox van een voller leven

Het mooie van Brooks’ boodschap is dat hij geen pleidooi houdt voor saaiheid, maar voor spannender leven. Want juist door af en toe stil te staan, worden de momenten waarop we wél iets doen rijker en intenser. Nieuwe ideeën, plannen en inspiratie krijgen de kans om op te borrelen.

Voor Proudies-lezers – die vaak midden in een nieuwe levensfase staan – is dit misschien wel extra relevant. Door bewust ruimte voor verveling te scheppen, kunnen nieuwe hobby’s, inzichten of relaties ontstaan die je leven onverwacht verrijken.

Een kleine uitdaging

Probeer het eens vandaag: zet je telefoon uit tijdens je koffie, laat je gedachten dwalen tijdens een wandeling, of kijk gewoon eens uit het raam zonder doel. Ontdek wat er opkomt in de stilte.

Wie weet vind je in die leegte de contouren van iets nieuws: een plan, een herinnering, een droom – en precies dat maakt je leven spannender.

‍