De 78e editie van het filmfestival van Cannes sloot dit jaar af met een krachtig statement: de Gouden Palm ging naar de Iraanse regisseur Jafar Panahi voor zijn nieuwe film Un Simple Accident (Nederlands: Een Simpel Ongeluk). De film werd stiekem opgenomen in Iran, ondanks de jarenlange beperkingen die de filmmaker door zijn eigen overheid opgelegd kreeg. Daarmee is de overwinning niet alleen artistiek, maar ook politiek en moreel van grote betekenis.
.png)
Un Simple Accident is een psychologisch drama met thriller-elementen, waarin we kennismaken met Vahid, een garagehouder die denkt de man te herkennen die hem in het verleden martelde in de gevangenis. Wat volgt is geen klassieke wraakfilm, maar een gelaagde vertelling over herinnering, trauma, rechtvaardigheid en wroeging. Vahid besluit de man te ontvoeren, maar raakt verstrikt in een complex web van emoties wanneer hij andere ex-gevangenen betrekt bij zijn zoektocht naar de waarheid – en misschien vergelding.
De kracht van de film zit in zijn morele ambiguïteit: Panahi toont ons geen held of schurk, maar mensen die gebroken zijn door een systeem dat geen ruimte laat voor vergeving of verwerking.
Dat Un Simple Accident überhaupt gemaakt is, is op zichzelf een wonder. Panahi heeft sinds 2010 een werk- en reisverbod in Iran, nadat hij werd veroordeeld wegens “propaganda tegen het regime”. Toch bleef hij actief, door in het geheim films te maken die via USB-sticks en internationale connecties Iran wisten te verlaten. Zijn eerdere werk – zoals Taxi Teheran en This Is Not a Film – werd wereldwijd geprezen, vaak juist om de manier waarop hij de beperkingen wist te benutten als creatieve motor.
Voor Cannes is Panahi een bekende naam, maar dit is de eerste keer dat hij de Gouden Palm wint. Het applaus na de première duurde meer dan 10 minuten; een zeldzaam moment van internationale erkenning voor een kunstenaar die zoveel risico neemt om zijn waarheid te vertellen.
De stijl van Un Simple Accident is sober en rauw. Geen grootse cinematografie of theatrale muziek, maar ingetogen beelden en lange stiltes die de spanning voelbaar maken. Het acteerwerk is uitzonderlijk natuurlijk, mede doordat Panahi werkt met niet-professionele acteurs – een werkwijze die hem al jaren kenmerkt.
De film stelt indringende vragen die ook buiten Iran relevant zijn: wat betekent gerechtigheid als het systeem dat zou moeten beschermen juist degene is die schade aanricht? En hoe ga je om met pijn die je blijft achtervolgen?
Voor wie geïnteresseerd is in film, mensenrechten, de kracht van verhalen en de veerkracht van de menselijke geest, is Un Simple Accident een absolute aanrader. Het is een film die je niet snel vergeet – niet alleen door het verhaal, maar ook door de context waarin hij gemaakt is. Juist in een tijd waarin vrijheid van meningsuiting wereldwijd onder druk staat, is het belangrijk om makers als Panahi te blijven volgen en ondersteunen.
Un Simple Accident draait vanaf dit najaar in Nederlandse filmhuizen en op geselecteerde festivals. We raden aan de film in een rustige setting te bekijken, want het is een werk dat aandacht en reflectie vraagt.
Samenvatting:
🎬 Titel: Un Simple Accident
🎥 Regisseur: Jafar Panahi
🏆 Winnaar Gouden Palm, Cannes 2025
🌍 Thema’s: trauma, gerechtigheid, vergeving, mensenrechten
⭐ Waardering: ★★★★★
Meer lezen over inspirerende cinema en verhalen die raken? Schrijf u in voor onze cultuur-nieuwsbrief en blijf op de hoogte van het beste dat film, literatuur en kunst te bieden hebben.
