Sommige films laten zich niet snel samenvatten. Hamnet is zo’n film. Geen groots historisch epos, geen klassiek kostuumdrama vol heroïek, maar een intiem, verstild portret van een gezin, een verlies en de stille manier waarop rouw zich een weg baant door het dagelijks leven.
.png)
De film is gebaseerd op de veelgeprezen roman Hamnet van Maggie O’Farrell en verbeeldt het fictieve verhaal rond de dood van Hamnet, de elfjarige zoon van William Shakespeare. Wat deze film bijzonder maakt, is dat Shakespeare zelf niet centraal staat als literair icoon, maar als echtgenoot en vader. Als mens.
We bevinden ons in het Engeland van de zestiende eeuw. William Shakespeare en zijn vrouw Agnes leven met hun kinderen een relatief eenvoudig bestaan. Wanneer hun zoon Hamnet onverwacht overlijdt, verandert alles. Het verlies werkt door in het huwelijk, in de stilte van het huis, in de afstand tussen man en vrouw.
De film laat zien hoe rouw geen vast verloop kent. Agnes en William rouwen ieder op hun eigen manier. Waar zij in de natuur en het lichamelijke zoekt naar houvast, vlucht hij in zijn werk en uiteindelijk in taal. Jaren later zal daar een toneelstuk uit ontstaan dat de wereldgeschiedenis ingaat als Hamlet.
Hamnet toont niet zozeer het ontstaan van een klassiek werk, maar de emotionele bron ervan.
De kracht van Hamnet zit in de terughoudendheid. De film neemt de tijd. Lange blikken, kleine gebaren, het ritme van de seizoenen. Rouw wordt niet uitgesproken, maar voelbaar gemaakt. Juist in wat niet wordt gezegd.
De cinematografie is sober en poëtisch. De natuur speelt een belangrijke rol: als spiegel van het innerlijke leven, maar ook als constante tegenover het menselijk verlies. Het leven gaat door, hoe pijnlijk dat soms ook is.
Opvallend is de prominente rol van Agnes, Shakespeares vrouw. In veel historische verhalen blijft zij op de achtergrond, maar in Hamnet staat zij centraal. Niet als muze, maar als mens van vlees en bloed. Een vrouw met intuïtie, woede, liefde en verdriet.
Voor Proudies-lezers is dit een herkenbaar en krachtig perspectief: het verhaal van een vrouw die haar eigen weg gaat, ook wanneer het leven haar onverwacht hard raakt.
Hamnet is geen film die u ‘even kijkt’. Het is een film die uitnodigt tot stilstaan. Bij verlies, bij ouderschap, bij relaties en bij de vraag wat wij doen met de ervaringen die ons tekenen.
Voor wie zelf ouder is, grootouder, of iemand heeft verloren, kan deze film diep binnenkomen. Tegelijk is Hamnet ook een film over veerkracht en over hoe kunst, werk of creativiteit een vorm kan worden om het leven weer vast te houden.
Deze film is bij uitstek geschikt voor wie houdt van:
Hamnet is geen film van antwoorden, maar van resonantie. Een film die nog even bij u blijft, lang nadat het doek is gevallen.
.jpg)
