Stel je voor: je stapt in een vliegtuig waarvan de piloot geen veiligheidscheck heeft gedaan. Of je ligt op de operatietafel en de chirurg heeft geen laatste controle uitgevoerd. Onvoorstelbaar, toch? En toch doen we het in het dagelijks leven wel. We voeren de gesprekken die er het meest toe doen – onderhandelingen, evaluatiegesprekken, moeilijke beslissingen, zonder dat we een “check” doen van misschien wel het belangrijkste instrument dat we hebben: onze mindset.
.png)
Misschien herken je het: je gaat een gesprek in en je weet al precies wat je wilt zeggen, welke bezwaren je verwacht en hoe je die gaat pareren. Dat voelt voorbereid en professioneel, maar vaak is het een valkuil.
Want als je er al van overtuigd bent dat je weet hoe het gesprek gaat verlopen, loop je een groot risico op confirmation bias – de neiging om alleen informatie te zien die je eigen standpunt bevestigt, en alles wat daar niet bij past te negeren. Het resultaat: je sluit onbewust deuren die misschien juist tot nieuwe inzichten hadden geleid.
Nieuwsgierigheid – echte, open nieuwsgierigheid – werkt als een sleutel. Het opent je voor onverwachte informatie, maakt je creatiever in het vinden van oplossingen en vergroot je veerkracht bij tegenvallers.
Leadership-expert Jeff Wetzler ontwikkelde de Curiosity Check, een mentale voorbereiding die slechts vijf minuten kost en je helpt om met meer openheid een gesprek in te gaan. Hij onderscheidt zes zones op de Curiosity Curve:
Zones van Zekerheid
Zones van Nieuwsgierigheid
4. Voorzichtige Openheid – “Misschien weten zij iets wat ik niet weet.”
5. Echte Interesse – “Ik wil echt begrijpen hoe zij dit zien.”
6. Gefascineerde Verwondering – “Er is zóveel dat ik van hen kan leren.”
Stap 1: Bepaal in welke zone je zit voordat je het gesprek ingaat.
Stap 2: Kies bewust een zone één of twee stappen verder richting nieuwsgierigheid.
Stap 3: Gebruik zogeheten Curiosity Sparks, vragen die je mindset kantelen, zoals:
Een financieel directeur stond op het punt een medewerker hard aan te spreken op slechte prestaties. Maar na een korte Curiosity Check begon ze niet met kritiek, maar met een oprechte vraag: “Wat speelt er bij je?” Binnen enkele minuten hoorde ze dat de medewerker thuis een ernstig zieke partner verzorgde. Het gesprek veranderde in samenwerking, en het vertrouwen werd sterker dan ooit.
Of neem een technisch team dat in een patstelling zat met marketing over een productlancering. Een korte pauze, een gezamenlijke nieuwsgierigheidsoefening, en er ontstond een oplossing die beide teams omarmden.
Nieuwsgierigheid is geen luxe; het is een strategisch voordeel. Het helpt je niet alleen om betere beslissingen te nemen, maar ook om relaties te verdiepen. Het vraagt om iets dat tegen je instinct ingaat: even pauzeren, je overtuigingen parkeren en jezelf toestaan te ontdekken wat je nog niet weet.
De volgende keer dat je een belangrijk gesprek hebt, probeer het eens. Niet als trucje, maar als bewuste keuze om meer te willen weten dan je al denkt te weten.
Want net als een piloot vóór vertrek, ben jij verantwoordelijk voor de kwaliteit en veiligheid van de vlucht – ook die van je woorden.
Bron: Jeff Wetzler, “The Right Way to Prepare for a High-Stakes Conversation”, Harvard Business Review, 2 juli 2025.
