Kunstmatige intelligentie is overal. Je gebruikt het misschien al zonder erbij stil te staan: om muziek te vinden, een route te plannen of een bericht te schrijven. Maar wat gebeurt er als je AI niet alleen inzet als praktische hulp, maar als gesprekspartner? Als een soort therapeut — of in elk geval als iemand die je gedachten helpt ordenen?
Steeds vaker wenden mensen zich tot ChatGPT of andere modellen met meer dan alledaagse vragen. Niet alleen om recepten of reistips, maar om gevoelens te onderzoeken: verdriet na een verlies, onrust voor een belangrijke beslissing, of simpelweg de ruis in je hoofd na een drukke dag.
Als je dat probeert, ontdek je al snel dat de machine geen mens is. Er is geen empathie, geen ervaring, geen intuïtie. Toch kan er iets gebeuren. Want hoewel AI je niet begrijpt zoals een vriend of therapeut dat zou doen, ontstaat er soms een vorm van helderheid.
Wanneer je hoofd vol zit, merk je dat AI een soort orde kan aanbrengen. Niet door emoties terug te spiegelen, maar door structuur te geven. Het stelt vragen die niet oordelen en die je niet onderbreken. Het helpt je je eigen gedachten scherper te formuleren.
Het is geen kruk die je draagt, maar een cognitieve prothese: een hulpmiddel dat je denkproces verlengt en soms zelfs verheldert.
Dat constante ritme kan onverwacht troostend zijn. Zeker als jij gewend bent degene te zijn die anderen helpt hun gedachten te ordenen, kan het verrassend zijn dat iets — of iemand — hetzelfde voor jou doet.
Misschien gebruik jij AI al voor hele andere dingen. Een maaltijdplanner. Een hulpmiddel bij het schrijven van mails. Of als digitale personal trainer. Misschien zelfs als een stille luisteraar bij zorgen die je liever niet hardop deelt.
Wij zijn benieuwd naar jouw ervaring. Hoe gebruik jij AI in je dagelijkse leven? En wat doet het met je?
Proudies hoort graag jouw verhaal. Een redacteur kan mogelijk contact met je opnemen om je inzending te gebruiken in een toekomstig stuk.