Ilja Gort is een opvallend en markant persoon met een flamboyante snor en pretogen onder een baret. Van drummer klom hij op tot kasteelheer, wijnboer, schrijver en televisiemaker. Door zijn liefde voor Frankrijk kocht deze selfmade man dertig jaar geleden een vervallen château, met de naam Château La Tulipe. Het is een ‘Ik vertrek-verhaal’ met goede afloop. Ben je nieuwsgierig naar zijn verhaal? Lees dan dit interview. Voilà!
“De hoofdpersonen Maxim en Claudia hebben sinds kort een eigen wijnkasteel in de Provence. Wat een droom moest worden, wordt een nachtmerrie. Ze worden geconfronteerd met een mysterieuze Russische oligarch. Ze hebben een ongelooflijke pest aan deze man, maar raken verstrikt in een gevaarlijk spel met hem. Die rare tweestrijd zorgt voor bizarre situaties en onmogelijke keuzes. De leugens stapelen zich op en ze kunnen niet meer terug. Het is een spannende thriller, losjes gebaseerd op de geruchtmakende affaire rond het wijnkasteel van Brad Pitt en Angelina Jolie. Ik hou van grappen maken en overdrijven. Het is een fictieve roman, dus ik heb mij heerlijk kunnen uitleven tijdens het schrijven.”
“Ik schrijf al heel lang de maandelijkse nieuwsbrief met informatie over het château. Vijftien jaar geleden vond een uitgever het leuk om te lezen en vroeg mij om een boek te schrijven over de dagelijkse werkzaamheden op het château.” Hij lacht: “Ik stond met mijn oren te klapperen, ik had dit nooit verwacht. Een jaar later zou ik het geschreven moeten hebben. Ik dacht dat is zo ver weg, dat lukt mij wel. Vervolgens ben ik het helemaal vergeten. Hij belde mij drie maanden van tevoren en vroeg of hij alvast iets mocht lezen. Ik was even in paniek. Ik heb mij toen drie maanden opgesloten in een kamer in Quartier Latin, de studentenwijk in Parijs. En heb dat boek eruit geknald. Dat werd ‘Leven als Gort in Frankrijk’ waarvan er inmiddels bijna een kwart miljoen van zijn verkocht.”
“Ik heb geen idee. Ik ben wel ontzettend nieuwsgierig naar alles en iedereen. En ik heb een brede interesse. Het probleem is dat ik wel veel te veel wil doen: wijn maken, muziek componeren, boeken schrijven, televisie maken, gezellig met mensen kletsen en tijd met mijn gezin doorbrengen. Dat allemaal tegelijk is weleens lastig. Gelukkig heb ik de wijnboerenminnares Caroline. Zij houdt mij op het rechte pad en zorgt dat het niet uit de hand loopt.”
Weer die lach: “Ik doe gewoon wat zij zegt. Dat zouden alle mannen moeten doen.”
“Allebei. Caroline en ik werken hard, maar genieten ook volop. Het is een mooi kasteel, staat midden in de natuur en er lopen heel veel dieren rond. En we zijn gezellig met z’n vijven: Caroline, mijn zoon Klaas en zijn vriendin Meriam en kleinzoon Charlie. Het is heerlijk.”
“Meestal haal ik mijn schouders op en denk: ‘jammer’. Momenteel baal ik dat er geen nieuw seizoen van mijn tv-programma komt. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet. Ik had dit beslist niet zien aankomen en ben nog aan het bijkomen van dit bericht.”
“Kwestie van gewoon doorgaan met werken en twee tot drie glaasjes wijn per dag drinken. Maar ook een beetje sporten, wandelen en opletten wat je eet. En bewust genieten van alle mooie dingen in het leven. Een tijd geleden zou ik zestig jaar worden. Ik dacht: zestig, wat een suffe leeftijd, dat wil ik niet. Toen ben ik gestopt met ouder worden. En dat is gelukt. Ik ben er nu al lange tijd, 59 jaar, en dat bevalt me prima. Binnenkort word ik 75 jaar en dat vind ik dan wel een stoere leeftijd. Dus dan schakel ik toch maar over op 75.”
“Vrienden bellen die ik al lange tijd niet heb gesproken en gezien. Ik wil dan een afspraak maken om samen te eten en wijn te drinken. Iedereen heeft het zo druk, je moet heel veel moeite doen om elkaar weer even te zien. Vriendschap is ontzettend belangrijk voor mij.”
“Geniet van het leven, van elk moment en van elke seconde. Het komt nooit meer terug.”
“Van zoveel momenten. Spelen met mijn kleinzoon Charlie. Ik probeer hem de liefde voor de natuur te geven: samen kijken naar de torretjes, spinnen en salamanders. Maar ik geniet ook wanneer ik in de supermarkt voor de kassa sta te wachten. Ik kijk dan om mij heen en maak een praatje met andere klanten of met de caissière. Ik ben geduldig en mijn telefoon blijft op dat moment gewoon in mijn broekzak.”
“Proberen gezond te blijven, lief te zijn voor de mensen waarvan ik hou en alles zo goed mogelijk te doen waarmee ik bezig ben. En tussendoor wil ik nog romans schrijven. Ik ga mij prima vermaken.”
Ilja Gort (Amersfoort, 5 januari 1951) groeide op in Soest en zat als kind urenlang te drummen op alles wat los en vast zat. Hij speelde op tienjarige leeftijd in lokale bandjes. Hij werd drummer bij de Haagse popgroep After Tea, die succes had met het nummer: Not Just A Flower In Your Hair. Hij leerde zichzelf gitaar- en pianospelen, schreef liedjes en produceerde platen voor diverse artiesten. Hij had succes met reclametunes voor onder andere Nescafé en Duo Penotti. In 1994 kocht hij met zijn vrouw een vervallen wijnchâteau bij Bordeaux, en al vrij snel wonnen zijn wijnen hoge onderscheidingen op belangrijke wijnconcoursen en werd hij uitgekozen tot een van de beste wijnboeren van Frankrijk. Bij de Nederlandse publieke omroep had hij een eigen televisieprogramma, Gort over de Grens. Ilja heeft verschillende romans geschreven. In 2005 verscheen zijn eerste boek, Leven als Gort in Frankrijk, over zijn belevenissen tussen de wijnboeren op het Zuid-Franse platteland. Maandelijks maakt hij samen met wijnboerenminnares Caroline d’Hollosy de digitale wijnboerennieuwsbrief GOGO met reportages over de wijn, het château, Frankrijk, restaurantjes en veel meer. Caroline en Ilja wonen en werken afwisselend in Nederland en in Frankrijk.
