Op mijn camperreis zijn de omstandigheden ideaal voor wat zelfonderzoek. Geen afleiding, geen planning, samen genieten van mooie dingen, geen zorgen over het thuisfront, veel leuke gesprekken, mooi weer. Alles zit mee.
Tijdens de maandenlange reis houd ik mezelf een spiegel voor. Hoe zit het met mijn ingesleten gewoontes en vastgeroeste overtuigingen? Zo ontdek ik dat ik van plannen houd. In mijn normale leven stel ik de hele tijd doelen, in mijn werk en in mijn vrije tijd. Zakelijke afspraken, familiebezoekjes, etentjes met vrienden, elke dinsdagavond repeteren met het koor, elke week een radioprogramma presenteren. Mijn hele bestaan is gepland. Dat zit in mijn brein vastgebakken.
Een planningloos leven? Ik geef maar meteen toe: dat kan ik helemaal niet.
Die doelgerichtheid is ook niet alles. Op een ochtend lopen we over de markt van Cadillac, een dorp in de Bordeaux. We hebben groenten nodig en daarna wil ik koffie drinken op een terrasje. Ik let niet op bij de groentekraam, ik bots tegen Annemieke aan en ik ga opeens voor andere mensen in de rij staan. Ik denk aan twee dingen: groenten en koffie. Dat zijn mijn doelen die ik moet halen. Groenten, koffie. Meer niet.
Doelgerichtheid en geconcentreerd werken aan het resultaat zijn eigenschappen waar ik in mijn werk veel aan heb. Ik ben er ver mee gekomen. Maar hier op de markt van het Zuid-Franse dorp, voor de groentekraam, ontdek ik opeens de onhebbelijke kant daarvan. Ik ben onbereikbaar voor anderen, waardoor ik geen oog heb voor mijn omgeving.
Want nadat de groenten in de tas zitten en we de koffie op hebben, is mijn behoefte aan geplande doelen bevredigd. En wat nu? Onmiddellijk keert de doelendrift terug. Ik heb weer een nieuw doel nodig. Als dat er niet is, word ik onrustig.
Mijn blik vernauwt. Ik heb geen oog meer voor de spontane mooie dingen die zich aandienen. Na een week op een camperplaats in het Spaanse Andalusië vragen de eigenaren, de Nederlanders James en Angela, of ik zin heb om met ze mee te rijden naar de groothandel om inkopen te doen. Dat sla ik af omdat ik wil lezen in La Superba van Ilja Leonard Pfeijffer. Dat had ik die ochtend zo bedacht. Terwijl zij mij uitnodigen om op stap te gaan en weer eens wat anders te zien. Nee hoor, ik houd vast aan mijn planning. Een spontaan tripje en gesprekken met die twee leuke mensen laat ik gewoon lopen. Jammer, kans gemist. Die roman van Pfeijffer ligt er morgen ook nog.
= = =
Erik van Venetië is maandag 29 september om 20.30 uur gast in de Proudies Boekenclub: Meld je nu hier aan. Hij is schrijver van ‘Waar zijn we nu weer beland? Een pre-pensionado op zoek naar nieuwe wegen.’ Daarin beschrijft hij hoe een maandenlange camperreis zijn kijk op het leven heeft veranderd. Het boek verscheen eerder dit jaar bij Uitgeverij Lente en is te koop in de lokale boekwinkel en op de bekende websites. Uitgeverij Lente. Prijs: €21,99. E-book €11,99.
